மேலுள்ள புகைப்படத்தைப் பார்த்தவுடன், எதைப்பற்றி எழுதப் போகிறேன் என்பது புரியும். எனவே, எழுதவிருப்பதைப் பற்றிய முன்னுரை அவசியமில்லை! ஆனால் உங்களின் மீதான என்னைப் போன்றோரின் அபிமானத்திற்கு, ஓர் முன்னுரை கொடுப்பது அவசியமாகிறது:
- உங்களின் தனித்தன்மை மட்டுமே, என்னைப் போன்றோர் உங்களின் அபிமானியாக இருக்க காரணம். உங்கள் தன்மையிலிருந்து நீங்கள் "சாதாரணனாய்" மாறிட விரும்பினால், அது உங்கள் உரிமை! அதை, எங்கள் எவராலும் தடுக்க முடியாது. ஆனால், அதைத் தவறென; முறையாய் சுட்டிக் காட்டவேண்டிய கடமை எங்களுக்குள்ளது. என் விமர்சனம் கூட - "இதுவரை, உங்களைக் கண்ணியம் இழந்து விமர்சிக்காத" மற்ற அன்பர்களை போன்று, உங்கள் மேலிருக்கும் "அக்கறையோடே" எழுதப்படுகிறது.
- திரைப்படங்கள் மட்டுமல்ல! நடைமுறை வாழ்க்கையிலும் என் போன்றோரை, உம் பால் ஈர்த்தவர் நீங்கள். உங்கள் பிள்ளைகளுக்கு, தாய்/தந்தை இருவரின் முதழெழுத்தைச் சேர்த்து "P.S" என்பதை இணைத்து பெயரிட்டது துவங்கி; உங்களின் பொதுசேவை உட்பட, பலவற்றை அதற்கு காரணமாய் சொல்லலாம். அதனால் தான்; திரையுலகில் இருக்கும் பலரின் நடைமுறை வாழ்வுப் பிரச்சனையை, வெறும் செய்தியாய் கடக்கும் பலரால், உம் வாழ்க்கையில் ஓர் பிரச்னை என்றால் "செய்தியாய் கடக்காமல், மனம் வருந்திட" செய்கிறார்கள்.
*******
- சரி... மேற்குறிப்பிட்ட முன்னரையுடன், விடயத்திற்கு வருகிறேன். ஓர் திரைப்படத்தின் இசை-வெளியீட்டு விழாவில், நீங்கள் பேசிய காணொளியொன்றை மூன்று தினங்கள் முன் முகநூலில் பதிவேற்றம் செய்திருந்தீர்கள். அன்று காலையில் அதைப் படித்தத்தில் இருந்தே; மனது அலைபாய்ந்து கொண்டிருக்கிறது. நான் மட்டுமல்ல! அந்தப் பதிவின் பின்னூட்டங்கள்; ஆயிரக் கணக்கானோர் அதுபோலவே வருந்தியதை உணர்த்தியது. இன்னமும் கூட "நீங்களா, அப்படிப் பேசினீர்கள்?!" என்று நம்பமுடியாமல் வியந்து கொண்டிருக்கிறேன்.
- பிரபலமான திரைப்படத்தின் இசை-வெளியீடு என்றால், அதில் உங்களின் பேச்சின்றி இருக்க வாய்ப்பே இல்லையெனும் அளவில்; எண்ணிக்கையற்ற இசை-வெளியீட்டு விழாக்களில் நீங்கள் பேசியிருக்கிறீர்கள்! ஆனால், இதுவரை எந்த பேச்சுக்கும் இப்படிப்பட்ட விமர்சனத்தை எவரும் பார்த்ததில்லை! "அதிமேதாவித் தனமாய் பேசுகிறார்!" என்பதே, சிலரின் அதிகப்படியான விமர்சனமாய் இருக்கும். அதைக்கூட, உங்கள் "தனித்துவமான சிந்தனை"க்கு கிடைக்கும் பாராட்டாக(வே) நினைக்கலாம்!
- "அப்படியிருக்க, உங்களின் அந்தப் பதிவைப் பார்த்தவுடன்; அத்தனை விமர்சனங்கள் ஏன் எழுந்தன?!" - இதை நீங்கள் சிந்திக்க வேண்டாமா?! "அந்த மேடையில் பேசும்போதே உணர்ந்திருக்க வேண்டிய" நீங்கள்; பின் "உங்கள் முதல் பதிவுக்கான" விமர்சனங்களை படித்தவுடனாவது உணர்ந்திருக்க வேண்டும். அதையும் செய்யாமல் "கொடுத்த காசுக்கு மேல் கூவினேனா?!" என்ற தலைப்பிட்ட வேறோர் பதிவையும் இடுகிறீர்கள். இரண்டாவது பதிவைப் படித்தப் பின்னர்தான்; இந்த திறந்த-மடலை "நிச்சயம் எழுதியே ஆகவேண்டும்!" என்ற முடிவுக்கு வந்தேன்.
- "கொடுத்த காசுக்கு(மட்டும்) கூவுவதும்" அல்லது "கொடுத்ததுக்கும் மேலாய் கூவுவதும்" உங்கள் விருப்பம்! ஆனால் "கூவுதல் என்ற அந்த இயல்புக்கும்/இலக்கணத்துக்கும்" உட்பட்டு கூவ வேண்டாமா? இப்படியா "டையனோசர் கர்ஜிக்கும் அளவுக்கும், சத்தமாய் கூவுவீர்கள்?!"
- இன்னமும், உங்களுக்கு "அதிகமாய் கூவியது புரியவில்லை எனில்!" - அந்த "முட்டைப் பொடிமாஸ்" செய்தியை உதாரணமிட விரும்புகிறேன். உங்கள் மனசாட்சியைத் தொட்டு சொல்லுங்கள்! அந்த செய்தியைச் சொன்ன பிறகு "ஆவது" சூப்பர்-ஸ்டார் போன்ற "மாஸ்"கள் நினைவில் வரவில்லையா?!" அந்நடிரை வைத்து "மாஸ்" படம் உருவாக்கலாம்! என்றால் தவறில்லை! ஆனால், அவரை "வைத்து மட்டும்தான், மாஸ்" படம் உருவாக்க முடியும்! என்பது எப்படி முறையாகும்?
- "சூப்பர் ஸ்டார் எனும் மாஸை"க் கூட விடுங்கள்! "மாஸ்" படங்கள் என்றால், அவை வெற்றி பெற்ற பின், மற்றவர்கள் கூவ-வேண்டும்! சமீபத்திய உதாரணம் - "பாகுபலி 2"!. அப்படியோர் "உலக மகா மாஸ்" கொடுத்தவர்கள் கூடவா நினைவுக்கு வரவில்லை?! அவர்களே, எந்த "கூவலும் இல்லாமல்" அத்தனை அமைதியாய் இருக்கும்போது; இப்படிப்பட்ட கூவல் அவசியம்தானா? - அதிலும் "இசை வெளியீட்டு விழா" மேடையில்?!
- அதே நடிகரின், இரண்டெழுத்து படம் ஒன்றிற்கு "அடுக்குமொழியார்" கூவியதற்கு; கிடைத்த விமர்சனம் நினைவிருக்கிறதா? அதில் கூட, பெருமளவில் "அந்த நடிகரின், போட்டி-நடிகரின் இரசிகர்களின்" விமர்சனங்களே அதிகம்! என்னைப் போன்ற நடுநிலையானோர் கூட "அந்தக் கூவலை" விமர்சிக்க விரும்பவில்லை! ஆனால், உங்களை இப்போது விமர்சிப்போர் - வேறெவரின் இரசிகர்களும் இல்லை! உங்களை இரசிக்கும், உங்கள் இரசிகர்களே! இந்த வேறுபாடு புரிகிறதா? அப்படிப் புரிந்தால், உங்கள் கூவலைப் பற்றி; இனி வேறெவரும் "கூவி"த் தெரிவிக்கவேண்டிய அவசியமில்லை!
- நீங்கள் பேசியதை; நீங்களே திரும்பக் கேட்டீர்களா? கேட்டிருப்பினும், எங்களுக்காய் இன்னும் ஒருமுறை "நல்ல மனநிலையில் இருக்கும்போது" கேளுங்கள். நிச்சயமாய் சொல்கிறேன்: {பன்ச் ஸ்டைலில் வேண்டுமெனில்} நீங்க ஒருதடவை அந்த பேச்சைக் கேட்டீங்கன்னா; அப்புறம், உங்க பேச்சை நீங்களே இரசிக்க மாட்டீங்க!
- "நீங்கள் அப்படிப் பேசியதே அபத்தமானது!" அதையும் சமாளிக்க, அவரின் போட்டி-நடிகரைப் பற்றி, ஒரு செய்தியை சொல்லி விளக்கம் சொன்னீர்கள் பாருங்கள்... அதை எப்படி விமர்சிப்பதே என்றே தெரியவில்லை! வெறுமனே சிரிப்பு தான் எஞ்சியது! அந்த தடுமாற்றமே "உங்கள் செயலின் தாக்கத்தை, நீங்கள் உணர்ந்திருக்கிறீர்கள்!" என உணர்த்தியது. 😊
- கீழ்வரும் கருத்தை உங்களுக்கு மட்டும் சொல்லவில்லை! இனி "இசை வெளியீட்டு விழா" நடத்தும் அனைவருக்கும் சொல்கிறேன். "இசை வெளியீட்டு விழா" என்பது பாடலையும்/இசையையும்/நடனத்தையும் இணைத்த ஒரு விழா! அதில், பாடல் ஆசிரியருக்கும்/இசை அமைப்பாளருக்கும்/நடன இயக்குனருக்கும் - பாராட்டுகளைச் சொல்லிப் பழகுங்கள்! பாடல் வரிகளின் உன்னதம் குறித்துப் பேசுங்கள்! இசையின் மகத்துவம் குறித்துப் பேசுங்கள்! நடன அசைவுகளை பற்றி சிலாகியுங்கள்! அறிமுக பாடலாசிரியர்/இசையமைப்பாளர்/நடன-ஆசிரியர் எனில் - அவர்களைப் பற்றி, அதிகம் பேசுங்கள். அப்படிப் பேசப் பழகினால் "இம்மாதிரியான கூவல்கள்" குறையத் துவங்கும்! பின், "எந்த"க் கூவலும் அவசியமற்றுப் போய், "பேசப் பழகுவீர்கள்!".
*******
- இதை எழுதும் முன், உங்கள் மேலிருக்கும் மரியாதைக்காவது, அப்பாடல்களைக் கேட்காமல் எழுதுவது, முறையற்றது என்பதால் எல்லாப் பாடல்களையும் குறைந்தது 5 முறையாவது கேட்ட பின்னே, இதை எழுதியிருக்கிறேன். வழக்கமாய், அந்நடிகரின் படப் பாடல்கள்; விரைவில் பிரபலமாகும்; கேட்கவும் நன்றாக இருக்கும். இறுதியாய் வெளிவந்த படத்தின் பாடல்கள் கூட அப்படித்தான். அதில், கவியரசு அவர்கள் "டப்பாங்குத்து" பாடலைக் கூட மிக அருமையாய் எழுதியிருப்பார். இப்படத்தின் பாடல்களில், எதை இரசித்தீர்கள்? நீங்கள் சொல்வது போல் "ஆளப்போறான் தமிழன்" என்ற பாடல்; பொதுவாய் தமிழர்களுக்கானது என்பதில் மாற்றுக் கருத்தில்லை! ஆனால், அந்தப் பாடலின் முன்னுரையைக் கேட்டீர்களா?! அது "பொதுவான தமிழர்களுக்கானதா?!" - அதை ஏன் ம(றந்/றைத்)து போனீர்கள்? "ஏன் இந்த தமிழ் அரசியல்?!" தமிழையும்/தமிழர்களையும் "முதலீடு செய்து" அரசியல்-"வியாபாரம்" செய்ய பலர் இருக்கின்றனர். ப்ளீஸ்... அவர்களின் பிழைப்பில் மண் அள்ளிப் போடாதீர்கள்!
- குறைந்தபட்சம், பாடல்கள் இரசிக்கும் படியாய் இருந்திருப்பின் கூட; உங்கள் "கூவலை" கொஞ்சம் மறந்திருக்கலாம்! ஆனால்...
*******
- "திரைத்துறையில் ஊழல் இருக்கிறது!" எனத் திரு. கமல் சொன்ன பிறகு, திரையுலக ஜாம்பவான்கள் அனைவரும்; "இன்றுவரை, மௌனித்து தியானத்தில்" இருக்க, அதை "தைரியத்துடன்" முதல் ஆளாய் உறுதி செய்த "அந்த நேர்மையான" பார்த்திபனைத் தான் நாங்கள் இன்னமும் விரும்புகிறோம். எனவே, இதுவே உங்களின் "முதலும்/இறுதியும்" ஆன கூவலாய் இருக்கவேண்டும் என்பதே எங்கள் ஆவல். ஆனால், முதலிலேயே குறிப்பிட்டது போல்; உங்களின் உரிமையை எங்கள் எவராலும் தடுக்கமுடியாது! நாங்கள், உங்களை (இன்னமும்)நேசிக்கிறோம் திரு. பார்த்திபன்! வாழ்த்துகளுடன், வணங்கி விடைபெறுகிறேன்.
பின்குறிப்பு: தயவு செய்து "கூவு/கூவி/கூவுதல்/கூவிய" என்பன போன்ற வார்த்தைகளை "பேசு/பேசி/பேசுதல்/பேசிய" என்ற வார்த்தைகளால் "பரிமாற்றிப் புரிந்துகொள்ளுங்கள்". மிகத்தெளிவாய் தெரிந்தே செய்த "அச்சுதட்டி"ப் பிழைக்காகக்(கூட), வருத்தம் தெரிவிக்கிறேன். 🙏
- விழியப்பன் (எனும்) இளங்கோவன் இளமுருகு
25082017
www.vizhiyappan.blogspot.com
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக