"யோவ் வள்ளுவரே!" என்று தலைப்பிட்ட பதிவில் குறிப்பிடாது போல், மேலும் அதிகமாய் என்னை வியந்து-பேச வைத்துக்கொண்டிருக்கிறார் நம் பெருந்தகை. இதுவரை பல குறள்களும் கொடுக்கும் ஆழ்ந்த கருத்துகளைப் பற்றியே சிலாகித்து இருக்கிறேன். குறள் எண்: 0078-இற்கான விளக்கத்தை எழுதுவதே, மிகப்பெரிய போராட்டமாய் இருந்தது. முடிவில், என்னறிவுக்கு/என்-திருப்திக்கு முடிந்த அளவில் விளக்கவுரையை எழுதி இருப்பதாகவே நம்புகிறேன். இந்த குறளில் "அன்பகத் தில்லா உயிர்வாழ்க்கை" என்றோர் சொற்றொடர் வருகிறது. மேலோட்டமாய் பார்த்தால் "மனதில் அன்பு இல்லாவரின் வாழ்க்கை" என்பதாகத் தோன்றும். அப்படித்தான்...
- மனத்தில் அன்பு இல்லாதவருடைய வாழ்க்கை
- அகத்தில் அன்பு இல்லாமல் வாழும் உயிர் வாழக்கை
- மனத்தில் அன்பு இல்லாமல் குடும்பத்தோடு வாழும் வாழ்க்கை
- அகத்து அன்பு இல்லா உயிர் வாழ்க்கை
- தன்னிடத்து அன்பில்லாத உயிரினது வாழ்க்கை
என்ற வகையில், பலரும் விளக்கவுரைகள் எழுதி இருக்கின்றனர். வெகுநிச்சயமாக, இதில் பொருள் குற்றம் ஏதுமில்லை - அடுத்து வரும் உவமையை ஆழ்ந்து கவனிக்காதவரை! ஆம்! அடுத்து "வன்பாற்கண் வற்றல் மரந்தளிர்த் தற்று" என்கிறார் பெருந்தகை. இதற்கு மேற்குறிப்பிட்ட விளக்கவுரைகள்...
- பாலைவனத்தில் பட்டமரம் தளிர்த்தது போன்றது
- வளமற்ற பாலைநிலத்தில் பட்டமரம் தளிர்த்தாற் போன்றது
- வறண்ட பாலை நிலத்தில் காய்ந்து சுக்காகிப் போன மரம் மீண்டும் இலை விடுவது போலாம்
- வன்பாலின்கண்வற்றல் ஆகிய மரம் தளிர்த்தாற் போலும்
- வலிய பாரிடத்து (பாறை) உண்டாகிய உலர்ந்த மரம் தளிர்த்தாற் போலும்
- அன்பு இல்லாததால் ஒருவரின் வாழ்வில், அறமும் பொய்த்துப் போகும்; எனவே, பொய்த்துப்போன அந்த அறத்தை, மீண்டும் கடைப்பிடிப்பது மிகவும் சிரமம் என்ற வகையில் - எடுத்துக்கொண்ட விசயத்தை நான் பார்க்கிறேன்.
- அதுபோல் "வன்பாற்கண்" என்பதற்கு நேரடியாக "பாறை (அல்லது) பாலை" என்று வரையறுக்கவில்லை; ஈரப்பதமே இல்லாமல் ஒரு நிலம், மிகவும் இருக்கமாய்(வலிமையாய்) இருந்தால் எப்படி இருக்கும்? அங்கே துளிர்வது/முளைப்பது என்பது எத்தனை கடினமாக இருக்கும்? எனவே, அந்தப் பொருளிலேயே விளக்கவுரையை எழுதி இருக்கிறேன்.
வழக்கமான - என் நிகர் விளக்கத்தை எழுத பெருத்த சிரமம் இல்லை. இன்று பதிந்த தலையங்கம், இதை ஒத்த விசயம் தான் என்பதால் - "கொள்கைகளைத் தன்னிலிருந்து துவங்காதவர்களின் செயல்பாடுகள்; இறந்து-காய்ந்த மீனுக்கு, நீரூற்றி உயிர்ப்பிக்க நினைப்பது போன்றதாகும்" - என்று எழுதி இருக்கிறேன். என்னுடைய பார்வையில்; குறள் எண் 0078-இற்கான விளக்கவுரை பின்வருவது போல் இருக்கவேண்டும் என்று வரையருத்திருக்கிறேன்.
உளத்தில் அன்பில்லாதவரின் வாழ்கையில் அறமென்பது;
ஈரமேயில்லாத வன்மையான நிலத்தில், உலர்ந்துபோன மரம் துளிர்ப்பதைப் போன்றது
ஈரமேயில்லாத வன்மையான நிலத்தில், உலர்ந்துபோன மரம் துளிர்ப்பதைப் போன்றது
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக